Duchenne kas distrofisine (DMD) sahip yürüyebilen erkek çocuklar arasında, tek seferlik bir tedavi olan araştırmacı gen terapisi fordadistrogene movaparvovec'in işlevleri korumaya ve kas hacmini artırmaya yardımcı olduğu görülmüştür, özellikle de genç hastalarda.
- Sonuçlar, Pfizer'ın gen terapisinin faydalarının 6-7 yaşındaki çocuklarda daha belirgin olduğunu göstermiştir.
- 8-12 yaş arasındaki çocuklarda ise daha değişken bulunmuştur.
University of California, Los Angeles'dan Perry Shieh, MD, PhD, 3-6 Mart tarihleri arasında Orlando, Florida'da ve sanal olarak gerçekleştirilen 2024 Kas Hastalıkları Derneği (MDA) Klinik ve Bilimsel Konferansı'nda bulguları sunmuştur.
Shieh, ''Duchenne kas distrofisi için fordadistrogene movaparvovec: 3 yıllık işlevsel sonuçlar ve uyluk ve üst ekstremite kas hacmindeki değişiklikler" adlı sunumda;
"6-7 yaş arasındaki katılımcılarda fordadistrogene movaparvovec'in klinik olarak anlamlı faydaları, erken evre DMD'li katılımcılarda daha fazla keşif yapmanın yararlı olabileceğini düşündürmektedir," dedi.
Duchenne MD, kas sağlığı için önemli olan distrofin proteininin kaybına neden olan DMD genindeki mutasyonlar sonucu oluşur.
Önceki adı; PF-06939926 olan fordadistrogene movaparvovec, hastaların kas hücrelerine kısaltılmış ancak işlevsel distrofin proteininin üretimini sağlamayı amaçlayan bir gen terapisi olan tek bir damar içi infüzyonudur.
Pfizer tarafından desteklenen Faz 1b çalışması, yürüyebilen ve stabil bir kortikosteroid rejiminde olan 4-12 yaş arası 19 erkek çocuğu içermiştir.
- Üç çocuğa düşük dozda (100 trilyon vektör genom/kg) gen terapisi verilmiş
- Kalan 16 çocuğa yüksek dozda (200 trilyon vektör genom/kg) verilmiştir.
Çalışmanın birinci yıl analizi, terapinin güvenliği ve motor fonksiyondaki düşüşleri yavaşlatabileceğine dair erken kanıtlar göstermiştir.
Sunumda, gen terapisinin yüksek dozunu alan 16 çocuktan altı yaşındaki altı çocuk ve sekiz ila on iki yaşındaki on çocuğun üç yıllık güvenlik ve etkinlik bulguları da dahil olmak üzere ele alınmıştır.
Motor fonksiyon, daha yüksek puanların daha iyi işlevi gösterdiği Kuzey Yıldızı Yürüyüş Değerlendirmesi (NSAA) ile değerlendirilmiştir.
Bulguları perspektife koymak için, araştırmacılar deneme katılımcılarının yaşını, motor fonksiyonunu ve yürüme durumunu gibi başlangıç özelliklerini taklit eden tahmin edici doğal tarih verileri kullanarak (cTAP) modelini oluşturmuşlardır. Bu model, tedavi edilmeden bırakılan DMD hastalarının NSAA seyrini tahmin eder.
Üç yıl boyunca, deneme katılımcıları cTAP'a göre NSAA puanlarında 1.4 puan daha yavaş bir düşüş görmüşlerdir, bu bulgu "gen terapisini destekler ancak istatistiksel olarak anlamlı değildir" şeklinde Shieh belirtmiştir.
İki yaş grubuna ayrı ayrı bakıldığında, 6-7 yaş arasındaki daha genç çocuklar, bilim insanına göre, cTAP grubuna göre işlevleri 3.8 puan korumuş ve istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılık göstermiştir.
8 yaş ve üzeri çocuklar için puanlar temelde kontrol grubundan farklı değildir.
Genel olarak, 16 çocuktan 12'si beklenen doğal hastalık seyrinden daha iyi bir NSAA seyri yaşamıştır. Bu bulgular, tüm altı genç çocuğu ve altı yaşındaki altı çocuğu içermiştir.
Bilim insanı ayrıca, cTAP modelini oluşturmak için kullanılan tedavi edilmemiş hastaların yalnızca yaklaşık 2.6 yıl ortanca takip edildiğini belirtmiştir. Bu, bazı verilerin daha sonraki zamanlarda eksik olması anlamına gelir, yani daha büyük hastaların yürüme fonksiyonunu kaybetmeye başladığı zamanlarda.
Büyük çocuklar arasında, bu tür bir sınırlama "kontrol grubunu daha iyi gösterme eğilimindedir," Shieh açıklamıştır.
Üç yıl boyunca uyluk kas hacmi %4,1 artmıştır. Daha genç grup çocuklar sürdürülmüş %17'lik bir kas hacmi artışı gösterirken, daha büyük çocuklar önemli veya sürdürülmüş iyileşmeler görmemişlerdir.
İki yaş grubu da üst ekstremite kas hacminde sürdürülmüş iyileşmeler görmüştür. Daha genç çocuklar %37,4 iyileşme görürken, daha büyük katılımcılar %14,9 iyileşme görmüşlerdir.
Kas hacmindeki artışlar, üç yıllık bir takip süresi boyunca NSAA işlevsel performansı ile pozitif bir şekilde ilişkilidir.
Shieh, iki yıllık analize göre, "geçen yıl rapor edilecek yeni güvenlik sinyali bulunmamaktadır" demiştir.
Gen terapisinin faydalarını genç hastalarda doğrulamak için çalışmalar devam etmektedir. Bunlar, Duchenne'ye sahip olan ve 4-7 yaş arasında olan yaklaşık 99 yürüyebilen erkek çocukta gen terapisini plaseboya karşı test eden Faz 3 CIFFREO çalışmasını (NCT04281485) içerir. Bu çalışmadan elde edilen bulguların, gen terapisinin onayını sağlamak için yapılan düzenleyici başvuruları desteklemesi beklenmektedir.
Bu içerik DMD DAYANIŞMA PLATFORMU tarafından hazırlanmıştır.