Tarih: 06 Şubat 2023
Derin mavilikteki gökyüzü, yeryüzünü sarsan 6 Şubat felaketi, sadece binaları değil, Duchenne'lı bireylerin zaten zorlu olan hayatlarını da paramparça etti. Adıyaman ve Malatya'nın toprakları, bu felaketin ardından hem depremin yıkıcı izleriyle hem de Duchenne Musküler Distrofi hastalarının derin acısıyla yeniden şekillendi.
Gökyüzü, o karanlık gecede yıldızları gizlediğinde, toprak altında Duchenne'li kardeşlerimizin yürekleri daha da ağırlaştı. Felaketin vurduğu yerlerde, sadece binaların enkazı değil, aynı zamanda hayallerin, umutların ve özel bir yaşam sürdüren Duchenne'li bireylerin yaşamlarının enkazı da vardı.
Duchenne'li çocuklar, zaten kas kaybına uğrayan bedenlerindeki acıya bir de depremin korkunç gerçeğiyle yüzleştiler. Hareket etmekte zorlanan bedenleriyle, enkaz altında kalan hayalleriyle baş başa kaldılar. Duchenne, onların yaşamlarını zorlaştıran acı bir gerçekti, ancak felaketin vurduğu yerlerde bu gerçek daha da katlandı.
Adıyaman ve Malatya, felaketin etkisi altında çaresizce kalan Duchenne'li kardeşlerimizin direncine tanıklık etti. Engelleri aşmak için zaten büyük bir çaba sarf eden bu özel bireyler, şimdi bir depremin yıkıcı etkisi altında kırılgan bedenleriyle savaşmak zorunda kaldılar. Aileleriyle birlikte, çadırlarda, konteyner kentlerde yaşam mücadelesi verdiler.
Gökyüzündeki yıldızlar, bu zorlu süreçte Duchenne'li bireylerin yanında olamazdı, ancak toplumun vicdanı ve sevgisi, onlara destek olabilirdi. Duchenne Musküler Distrofi, bir genetik hastalık olarak zaten büyük bir mücadele gerektirirken, 6 Şubat felaketi bu mücadeleyi daha da çetin hale getirdi. Ancak bu çetin mücadelede, bu özel bireylerin içlerindeki kocaman yürekler, yaşadıkları zorluklara meydan okuyarak ilerliyor.
Felaketin vurduğu topraklarda Duchenne'li bireylerin yaşadığı zorluklar, toplumun bu bireylere karşı duyarlılık geliştirmesi, engelleri aşmada yardımcı olması ve yaşamlarını kolaylaştırmak adına birlikte hareket etmesi gerektiğini bir kez daha vurguluyor. Duchenne'li bireylerin içsel güçleri ve dayanıklılıkları, yaşadıkları felaket sonrasında ortaya çıkan zorluklar karşısında bir ışık gibi parlıyor.
Bu acı dolu süreçte Duchenne'li bireylerin ve ailelerinin yanında olmak, onlara sevgi ve destek sunmak, felaketin yaralarını bir nebze olsun sarabilir. Toplumun, bu özel bireylere ve ailelerine daha fazla empati göstermesi, bilinçlenmesi ve yardım elini uzatması, Duchenne'li kardeşlerimizin yaşam mücadelesini bir nebze olsun hafifletebilir.
Bu zorlu süreçte, gökyüzündeki yıldızlar gibi, toplumun sevgisi ve yardımıyla Duchenne'li kardeşlerimizin hayatlarına biraz olsun ışık olmak mümkündür. Bu felakette yitirdiklerimizi anarken, hayatta kalanlara umut ve dayanışma mesajları ile geleceğe daha güçlü bir şekilde bakabiliriz.
Sevgi, umut ve dayanışma ile...